؛تنها آنکه بزرگترين جا را به خود اختصاص نمی دهد

از شادی لبخند بهره می تواند داشت

آنکه جای کافی برای ديگران دارد،

صميمانه تر می تواند با ديگران بخندد

با ديگران بگريد؛

اين شعروصف حال توست ، رفيق. باور کن. با ديگران خنديده اي. با ديگران گريسته اي و مي داني طعم لبخند چيست. باور کن که زياد نيستند کساني که طعم لبخند را چشيده باشند. تو هميشه جاي کافي براي ديگران داشته باش. اين بار بايد لبخند بزني. لبخندي به وسعت دل. لبخندي به زندگاني زيبايت. به برکت زندگاني ات و نه زنده مانيت.بخند که در پس همه اين سختيهاي توامان موفقيتي عظيم به انتظارت نشسته